Kerstmis in Kiruna..

Kiruna ligt in het hoge noorden van Zweden boven de poolcirkel, in Lappland. Bijna aan het einde van de wereld. Donderdagavond zijn Pauline, de mannen en ik in de trein gestapt om 16(!!!) uur later weer uit te stappen in Kiruna. De treinreis duurde verdacht lang, we hadden zitstoelen in een coupé met honden en andere arige wezens. Maargoed toen ik ’s morgens zeg maar quasi wakker werd en uit het raampje keek zag ik sneeuw, heel veel sneeuw en bomen. Een uitgestrekt landschap met niets. Wel vanuit de trein al een eland gespot! Het eerste wat ik waarnam in Kiruna was dat de snot in mijn neus gewoon meteen bevroor, zo koud! Eerst naar ons hostel gegaan, the Yellow House. Behalve dat hier ook een leger jappen verbleef was deze standplaats perfect. Een kamer met eigen keukentje, twee stapelbedden en een toep- dan wel risktafel. Bovendien was er een oude, provisorische doch aangename sauna present. Eerst een hapje gegeten en daarna het stadje verkend. In Kiruna wonen zo’n 10 000 mensen en de stad zelf is niet echt bewonderingswaardig. Het is een grauw, lelijk stadje. Om 10.00u ’s ochtends wordt het pas licht en om 14.00u is het weer pikdonker. Ik zou er niet graag willen wonen ook al word ik enorm enthousiast van een meter sneeuw.

Die eerste avond zijn we naar de film gegaan, Narnia. Ik ben zeer te spreken over Aslan de leeuw.. Vroeg gaan slapen want vrijdagochtend hadden we een excursie naar de mijn geboekt. Met een bus gingen we 750 meter onder de grond de mijn in alwaar we een goed beeld kregen van hoe de ijzererts gewonnen wordt in Kiruna. De hele stad draait op het wel en wee van deze mijn, erg interessant. Daarna werd ik als heiden meegesleurd naar een mis in de kerk, het was per slot van rekening toch Kerst. Weer een desillusie rijker want deze mis was duidelijk een farce. De priesteres zong verschrikkelijk vals en stond later te huilen voor het altaar. Maargoed het gaat om de ervaring. Daarna heb ik me helemaal uitgeleefd in de sneeuw, als een jonge hond zo enthousiast. Sleeën, sneeuwballen, engeltjes maken, rollen, klieren, rennen en glijden. Niks gemerkt van de koude. Daarna was het tijd voor het kerstdiner. Iedereen moest een gerecht maken. We hadden soepie, slaatje, worstje (varkenshaas) en toetje. Lekker, lekker! Nog wat spelletjes -met bijbehorende opdrachten- gespeeld wat o.a. resulteerde in een half uur donkere kast voor Pauline en mij.

1e Kerstdag op pad naar het ijshotel in Jukkasjärvi, zo’n 20 km verderop. Zure wetenswaardigheid: er reden uiteraard géén bussen ook al had tourist-office verzekerd van wel. Een taxi was de enige oplossing, want het ijshotel moet je gewoon gezien hebben als je dan toch in de buurt bent. Het was zeker een gortige taxirit waard. Wat ontzettend indrukwekkend. Alles, werkelijk ALLES is er van ijs en sneeuw. Bedden, kroonluchters, muren, stoelen, de bar. Er is plaats voor 140 gasten en je slaapt dus echt in een bed van ijs bedekt met rendierhuiden, in een superwarme slaapzak. De temperatuur is constant –5 graden ook al is het buiten veel kouder. De stereoinstallatie is te vinden in de koelkast, daar is het immers minder koud, grappig he. Er is ook een kerk/kapel en daar werd net een kindje gedoopt! Heel erg gaaf. ’s Avonds een hapje gaan eten en nog wat drankjes gedaan. Verschillende Kiruanen vroegen zich af what the fuck wij met Kerst helemaal in Kiruna kwamen doen. Nou ik wist het wel hoor..

Want 2e Kerstdag om 09.00 was het eindelijk zover. Hier had ik me al maanden op verheugd!!! Helaas ging dat leger jappen ook mee op de dog-sledge trip, ik had hier slechte gevoelens bij.. We werden ergens buiten de stad midden in de natuur (en verder niets) gedropt bij een caravan waar we speciale pakken kregen voor de koude. Na deze make-over zag FJ er zeer fancy uit, Paula en Bertje leken op een tuinman of boswachter en Linnies had een schitterend retro pak weten te bemachtigen. Helemaal in mn element. Even voor de duidelijkheid, ik had reeds een sportbroek, skibroek, drie á vier truien en ski jas aan. Het retro pak kwam hier nog overheen voor de extra warmte. De groep bestond uit 18 man en we gingen per sneeuwscooter naar het kamp, 10 km nog verder de wildernis in. Mijn slechte gevoelens werden tijdens deze rit bevestigd, die jappen reden ongeveer 4 keer de diepe sneeuw in met die scooter. De bedoeling was om op ‘het pad’ te blijven. Dus we moesten steeds op die lui wachten omdat ze weer vast zaten. Wederom een eland gespot, nu met baby. Toen we aankwamen waren wimpers, wenkbrauwen en haren bevroren (zie foto) maar behalve mijn poten en handjes had ik het niks niet koud (met dank aan mijn retro pakje). We waren echter nog niet bij het kamp. Nee, eerst moesten we nog een rivier oversteken met een rubberbootje waarvan een deel niet eens opgepompt kon worden. Bovendien moest er haardhout mee naar de overkant anders zouden we levend bevriezen. Leuk hoor, met 10 man in zo’n rubberboot op die stromende rivier. Binnen twee minuten ben je dood als je erin valt.

Maar aan de overkant was dan eindelijk het kamp. Dit kamp bestond uit een lapse slaaphut, een kook en tevens slaaphut, een 4 persoonshut, een bbq-hut, een sauna-hut, een wc-hut. Er was geen water noch elektriciteit dus er moest hout gehakt worden en water uit de rivier gehaald worden om te koken. De wc was een gat in de grond, lekker stinken. Wij kregen het kleine 4p hutje en terwijl Paula en ik water gingen halen, zorgden de mannen ervoor dat het kacheltje in ons hutje lekker ging branden. De lunch bestond uit rendiervlees en ’s avonds gingen we bbq-en in dat hutje. Een lekkere karbonade, mijne was helaas redelijk zwart.

Het was een zeer koude (-25) en heldere avond, de perfecte omstandigheden om het noorderlicht te kunnen zien. En ja hoor.. In de pikzwarte hemel een felgroen bewegend licht. Bizar en indrukwekkend, magie onder het vriespunt! Fantastisch vond ik het.. Later op de avond nog een sauna meegepakt. Ook de sauna moest verwarmd worden met een zelfgemaakt vuur, dus het duurde eventjes voordat het warm genoeg was. Lekker in de sauna, daarna buiten afkoelen in de koude winternacht, met sneeuw. Het noorderlicht nog steeds volop aanwezig boven je. Echt, wat wil je nog meer? Heerlijk geslapen in ons hutje waar het veeeeeeeel te heet was inmiddels. ’s Ochtends echter was het er ijskoud, het vuurtje was uit. Na een ontbijt zijn we gaan langlaufen en nog wat in de sneeuw rondgebanjerd. Na de lunch gingen we het kamp verlaten, wéér die enge rivier over met dat rotbootje. De hondjes stonden al klaar, we zouden namelijk per hondenslee weer teruggaan naar de caravan. Die hondjes waren zoooo lief en ze wilden zo ontzettend graag rennen. Keihard aan het blaffen en joekeren omdat ze wisten dat het vertrek nabij kwam. Per slee vijf hondjes. Per slee drie mensen, waarvan 1 achterop de slee staat en moet remmen. Jezus die hondjes waren niet te houden joh. En toen mochten we vertrekken, al staand op die slee, vijf hondjes keihard rennen, de donkerte, het geluid van de slee al glijdend door de sneeuw. Heel heel heel bijzonder. De hondjes pakken steeds een hap sneeuw onderweg, ik denk voor de dorst en ze moesten echt verdacht vaak schijten onderweg (enorme stank). Respect hoor want ze bleven toch gewoon rennen, dat doe ik ze niet na. Maar wat een avontuur, ik ben nu gewoon nog steeds enthousiast!!! Echt lieve hondjes.

We werden per taxi weer naar de bewoonde wereld gebracht. In ons hostel nog een grappige avond gehad. Sommigen onder ons –lees de mannen- moesten namelijk, als gevolg van het verliezen van een of ander spel, weer enkele leuke opdrachten uitvoeren. Er is o.a. kaneel gesnoven, een zakje thee en bouillonblok gegeten. Lekker, lekker. En gisteren zijn we om 07.00u (vroeg!!!) in anderhalf uur teruggevlogen naar Stockholm.

Conclusie van deze trip: het hoogtepunt van mijn verblijf in Zweden, werkelijk een onvergetelijke kerst, wát een avontuur en wat een belevenissen. Wat een barre koude en wat ontzettend veel sneeuw. Fantastisch mooi. Jammer dat het allemaal zo snel is gegaan.

Ik wil iedereen alvast een lekker knallend 2006 wensen, ik ga het in Stockholm inluiden samen met mijn lieve vriendinnetjes, Carrie B & Renée. Geniet er allemaal van!!!

Lin XX